بانک آینده محو شد
امیر حسین کاوه؛ فعال صنعتی
خبری بد، ولی کوتاه بود!
در گذشته همواره ترسِ از تبعات امنیتیِ برای انحلال یا ترمیم یک رویه ی مستمرِ غلط، وحشتی بود که در نقش ترمز اضطراری قطار اصلاحاتِ مسئولان عمل می‌کرده است.
ولی این بار فرزین رئیس بانک مرکزی آمد و گفت:” بانکی به نام آینده دیگر وجود ندارد” و مرتبطین، سپرده‌گذاران در بانک و کارمندان هیچ نگران نباشند.
آش با جاش به بانک ملی منتقل شد. همین قدر ساده و رسا و تمام.
نه اعتراضی از سوی مردم سپرده گذار و نه تجمعی جلوی شعب بانک آینده و نه حتی آنانی که پول در این بانک داشتند به خود زحمت جابجایی وجوه به بانک دیگر را هم ندادند.
این انحلال و تغییر بدون هر گونه تنش یا اعتراض؛ از یک سو نشانگر بلوغ فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی مردم ایران است و از سوی دیگر نمادی به اعتماد بانک مرکزی و حاکمیت پولی و بانکی در حیطه‌ی وظایف کنترلی و همچنین اثبات اینکه اصلاحات سخت ولی لازم را با همراهی مردم می توان انجام داد.
چند دهه پیش بحران صندوق‌های قرض‌الحسنه، نیروهای نوپو و ضد شورش فراجا را به خیابان آورد ولی اکنون با انحلال یک بانک، حتی آب از آب تکان نخورد.
این اقدام مؤثر و بجا توسط مسولان برای انحلال یک بانک ناتراز و منفی هر چند دیرهنگام بود ولی واکنش و درک مردم قابل تقدیر و برای الگو گیری مناسب است.
