نگاهی به خانه مشهورترین زن عصر زرین
مترجم: سولماز ایمانی
عکس‌ها: هورست پی. هورست، فوریه ۱۹۶۳
کانسوئلو وندربیلت بالسان، یکی از مشهورترین زنان «عصر زرین» آمریکا بود؛ زنی از خانواده ثروتمند و پرنفوذ وندر بیلت‌ها، که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به نماد اشرافیت میان آمریکا و بریتانیا تبدیل شد.
سبک زندگی و شکوه خانه‌های عصر زرین را می‌توان نمادی از افراط و تجمل در دوران پیش از رکود بزرگ به شمار آورد.
در عصر زرین، ظروف غذاخوری و چای‌خوری سیلور یا چینی، پارچ‌ها و گلدان‌های چینی، لوسترهای کریستال، تابلوهای نقاشی سبک باروک، پرده‌های بلند و سنگین، کوسن و دستمال‌های گلدوزی شده از جمله لوازم لوکس هر خانه محسوب می‌شد، سبکی که هنوز در برخی خانه‌ها طرفدار دارد.
مبلمان و تزئینات داخلی خانه کنسوئلو، اغلب از سبک‌های کلاسیک اروپایی استفاده شده است. فضا ترکیبی از کلاسیک و طبیعت است و نشانه‌های طبیعت در گچ بری‌ها، پرده، رومبلی و کوسن‌ها و حتی لباس‌ها به وضوح دیده می‌شود. دیوارها و درها طوری طراحی شده‌اند که «یکی از پنجره‌ها به چشم یک تابلوی نقاشی» تبدیل شود.
کانسوئلو سال‌های پایانی عمرش را ساکن همین عمارت در ساوت‌همپتونِ لانگ آیلند (Southampton, New York) بود؛ یکی از مناطق ثروتمندنشین آمریکا، که بسیاری از خانواده‌های اشرافی نیویورک در تابستان به آنجا می‌رفتند. خانواده وندربیلت نیز در آنجا املاک بزرگ تابستانی داشتند.
لوازم این خانه، از فرش‌ها و تابلوها تا مبلمان و پرده‌ها، اغلب میراثی از دوران پرزرق و برقی هستد که نه تنها نمایشی از ثروت و موقعیت اجتماعی کنسوئلو است، بلکه نشان‌دهندهٔ سلیقهٔ او در زندگی است. کنسوئلو فراتر از صرف داشتن خانهٔ بزرگ به کیفیت فضای داخلی، ترکیب هنر، مبلمان، معماری و منظره اهمیت می‌داد، برای او طراحی داخلی صرفاً کاربردی نبود، بلکه نمادی از سبک زندگی بود.
در عکس اول، او را در اتاق نشیمن خانه‌اش در ساوت‌همپتون، نیویورک می‌بینید که روی مبلی با گلدوزی‌های طلایی و سفید نشسته و لباسی طلایی با تاپ پولک‌دوزی شده و دامنی تمام ساتن به تن دارد. نگاه کنید دیوارها با گچ‌بری به سبک ویکتوریایی تزیین شده‌اند.
در شماره فوریه ۱۹۶۳ مجله ووگ، بخش گسترده‌ای از عکس کونسوئلو زیبا – که قبلاً دوشس مارلبورو بود – در خانه‌اش در ساوت‌همپتون منتشر شد. او در ۸۰ سالگی و پس از گذراندن بخش زیادی از دوران جوانی و میانسالی خود در خارج از کشور، به گاردن ساید، نامی که این خانه به خود گرفته بود، نقل مکان کرد.
پس از پخش سریال «عصر زرین»، کونسوئلو وندربیلت که در زمان جوانی‌اش بسیار معروف و مشهور بوده، بار دیگر به موضوع جذابی در جامعه تبدیل شد، از این رو نگاهی به سبک زندگی او انداخته‌ایم که می‌خوانید: کاخ بلنهایم و عمارت خیابان پنجم برای کونسوئلو به مانند قفس‌های طلایی بودند، اما او در ساوت‌همپتون، می‌توانست دقیقاً همانطور که دوست داشت زندگی کند؛ که بدون شک تجملاتی بود.
عکس اولی که هورست پی. هورست گرفته، زنی زیبا و پا به سن گذشته را در میان فضایی تجملاتی نشان می‌دهد: کنسول‌های کشودار کلاسیک زرشکی سبک چین(نوعی بافه‌ی ترکیبی بین کنسول و بوفه)، فرش‌های قرن هجدهمی، نقاشی‌های باروک و چیدمان گل‌های گلادیول.
اتاق پذیرایی این خانه؛ از میان درگاه پرده‌دار دیده می‌شود، پرده‌های زرد پنجره‌ها را قاب گرفته‌اند. یک لوستر کریستالی از Maison Bagues در مرکز اتاق آویزان است. یک فرش بزرگ بافته‌شده قرن هجدهمی از برند Savonnerie بخش زیادی از کف را پوشانده است. در دو طرف یکی از پنجره‌ها، نقاشی بیضی‌شکل به سبک روکوکو با عنوان «فصل» از مکتب نیکولاس لانکره قرار دارد. در زیر هر نقاشی، یک کمد زرشکی و روی میز لویی چهاردهم، در کنار یک صندلی کم‌پشت با کوسن‌های گلدوزی‌شده‌ی سفید، قرار دارد. صندلی‌های راحتی قرن نوزدهمی روی فرش را ببینید (به نظر چندان راحت نیستند).
در عکس زیر کانسوئلو وندربیلت را می‌بینید که با لباس سفید و گردنبند مروارید روی یک صندلی سفید و زرد نشسته است.
ا
دیواری آینه‌کاری‌شده‌ای مابین ستون‌ها، تکیه گاه یک قاب بیضی‌شکل روکوکو و یک نقاشی از یک فرد نشسته اثر جیووانی باتیستا تیپولو جلوه خاصی به خانه داده است(آیینه یکی از شاخص‌ترین المان‌های لوکس آن زمان بود). در زیر نقاشی، یک مبل قرن هجدهمی با روکش پارچهای گلدوزی‌شده کرم و قرمز قرار دارد. روی یک قفسه کوچک، یک مجسمه پرنده چینی از کارگاه‌های مایسن قرار دارد.
یک فرش در اتاق مطالعه. این فرش، از کارگاه‌های ملیله‌دوزی آوبوسون در منطقه کروز فرانسه، با گل‌ها، تاک‌ها و پرندگان باروک بر روی زمینه سیاه بافته شده است. روی فرش یک میز کوچک قرار داده‌اند که روی آن با گل‌ها و تاک‌های باروک بر روی زمینه سفید نقاشی شده است.
یک دسته گل رز زرد و صورتی در مرکز تصویر، روی یک دستمال سفره گرد از جنس کتان سفید با لبه‌های صدفی قرار گرفته و اطراف آن را پارچهای کوچک سیلور و ظروف چینی و کریستالی احاطه کرده‌اند. در پس‌زمینه، یک گلدان چینی بلند در طاقچه‌ای دیواری قرار دارد.
جزئیات اتاق غذاخوری. در کنار پنجره‌ای که پرده دارد، یک کمد سبک چینی به رنگ زرشکی قرار دارد که صحنه‌ای از دربار چین روی آن نقاشی شده است، و در بالای آن یک تاپستری ملیله‌کاری کوچک قرن هجدهمی از برند بووه قرار دارد. یک کاسه بلوری پر از گل‌های گلایل نیز در پیش‌زمینه راست عکس می‌بینید.
کمد سبک چین لاکی مشکی که با طرح‌ها و گل‌های طلایی رنگ‌آمیزی شده را می‌بینید. در دو طرف پنجره‌ی کنار کمد، دو صندلی طلاکاری شده، با پشتی بیضی شکل و روکش صورتی از کاخ تویلری، که قبلاً در پاریس بوده، قرار دارد. در گوشه، یک کوزه‌ی چینی روی یک پایه‌ی بلند باروک قرار داده اند.
اگر دقت کرده باشید، در خانه کانسوئلو از سبک هنری و تزئینی اروپای قرن ۱۷ و ۱۸ که زمانی اروپایی‌ها شیفته‌ی هنر و زیبایی شرق آسیا (مخصوصاً چین و ژاپن) بودند، فراوان استفاده شده است.
با اینکه این خانه از دورهٔ عصر زرین است، در بازسازی‌های بعدی سعی شده آن را طوری برای زندگی معاصر نیز مناسب کنند، که از شاخصه‌های تاریخی آن کم نشود.
منبع: مجله ووگ